ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΤΙΝΑΣ

Θα θέλα να'χα ένα φαγάδικο σε μια στοά στην Αθήνα..

Μικρούλι αλλά θαυματουργό.

Θα ήταν στολισμένο με φωτάκια από αυτά τα χριστουγεννιάτικα τα λευκά τα λαμπερά, όμως όλο το χρόνο.

Θα είχα καρέκλες παλιές καφενείου πολύχρωμες και καναπέδες ντυμένους με ινδικά ριχτάρια που είχε φέρει ο πατέρας μου από την ανατολή που θα είχαν ποτίσει αλμύρα κ θαλασσινούς καημούς.

 Πολύχρωμα αρωματικά κεριά στις γωνιές του και στα τραπέζια πάνω.

 Πορσελάνινα πιάτα ζωγραφισμένα με  χειροποίητα σχέδια από λουλούδια,κοχύλια και ήλιους που χαμογελούν και γυάλινα ποτήρια σκαλισμένα με περίτεχνα μοτίβα.

 Κουρτίνες άσπρες κοφτές στα μικρά παράθυρα που θα χωρούσαν μια γλάστρες με βασιλικούς,κόκκινα τούλια και πορτοκαλί σκαμπό.

 Ένα παλιό τζουκ μποξ στην είσοδο,που θα δούλευε με μισό ευρώ και ένα  γραμμόφωνο που θα είχα χρυσοπληρώσει ένα απόγευμα σ ένα μαγαζί της πλατείας Αβυσσηνίας..

 Γιασεμιά και ζουμπούλια την άνοιξη στα  κρυστάλλινα βίνταζ βάζα μου και τον χειμώνα χρυσάνθεμα..

.Στους τοίχους θα είχα φωτογραφίες μόνο ασπρόμαυρες απο τον παλιό πειραιά ,την αθήνα,την Σμύρνης και την Θεσσαλονίκης και μια μεγάλη μόνο έγχρωμη  με την  θάλασσα του Μύρτου της Κεφαλονιάς, χειμώνα στο μούχρωμα.

Θα είχα πίνακες ζωγραφισμένους από καλλιτέχνες του δρόμου,με χορεύτριες,ηλιοβασιλέματα,τοπία γεμάτα φως και θαλασσινές σπηλιές...
Φωτογραφίες όλων των ρεμπέτων που αγάπησα...

Πάνω στα στρογγυλά τραπέζια,  καρό τραπεζομάντηλα,ροζ,μωβ και κόκκινα,γεμάτα μόνιμα με  κρασί παραγωγής  κερασμένο πάντα,στην πρώτη γύρα.

Να μου έρχονται οι μεροκαματιάρηδες πριν πάνε στην δουλειά χαράματα για ζεστό τσάι και σούπες τον χειμώνα,μαζί με τα θαυμαστά κουλουράκια βουτύρου μου και τραγανούς λουκουμάδες (συνταγή της γιαγιάς Ευτυχίας).

Το μεσημέρι θα μάζευα τους γιάπις από το σύνταγμα και το Κολωνάκι μαζί με τους χίππις από το μοναστηράκι και τα "φρικιά" από τα πέριξ και τα τις όμορφες πωλήτριες από τα γύρω μαγαζιά.

Θα σέρβιρα κοτόπουλο στα κάρβουνα ζουμερό με πατάτες τηγανιτές χοντρές και όποιος ήθελε μόνο σε στρογγυλό σχήμα με τριμμένο τυρί από πάνω.

 Πίτσα με βασιλικό κ ρίγανη με την μυστική μου πιπεράτη σάλτσα ,κανελόνια με κιμά με σάλτσα από μπέικον και σκόρδο ,σουτζουκάκια πολίτικα ,φέτα ψητή με θυμάρι και κόκκινο πιπέρι και λεμονάτο με μανιτάρια και πιπέριες(συνταγή της γιαγιάς Ζαχαρούλας)

 Γάύρο τις μέρες που θα τον έβρισκα φρέσκο,πλακί ή τηγανητό με κρεμμύδια κ κόκκινο τσίλι.Στο τέλος θα κερνούσα ραβανί από τα χεράκια μου με παγωτό καιμάκι.

Το απόγευμα θα μαζευόταν για καφέ και μους σοκολάτα οι φοιτητές κ οι σερβιτόροι από τα γύρω μαγαζιά.

Το βράδυ θα είχα αρνί ριγανάτο στο φούρνο με πατάτες( μαμαδίστικη συνταγή κ μόνο),σαν αυτή που τρώγαμε παιδιά τις κυριακές ,μπριαμ κ μακαρόνια με κιμά (πιο μαμαδίστικά ακόμη) και γαλοπούλα μπουκίτσες με καρότα,σκόρδο κ τορτίγιες πασπαλισμένες με σος μουστάρας.

Το μικρό μου μαγαζί θα ήταν το αποκούμπι κάθε πονεμένου,μονάχου, και ευτυχισμένου.

Θα χωρούσαν ,όσο μικρό κι αν ήταν και πάντα θα περισσεύε χώρος να μπουν κι άλλοι να ξαποστάσουν και να χορτάσουν,να πιουν,να θυμηθούν και να ξεχάσουν...

 οι ερωτευμένοι,οι χωρισμένοι,οι αμαρτωλοί και οι αγιασμένοι.

Θα έβαζα ρεμπέτικα το πρωί(!!),σόουλ το μεσημέρι,έντεχνο το απόγευμα κ τζαζ το βράδυ κ όποτε μου κάνε κέφι θα άλλαζα την σειρά ή θα τα ανακάτευα σαν τα υλικά στην κουζίνα μου.

Κάποια βράδια θα είχα ζωντανή μουσική,μπάντες ροκ,ρεμπέτικες κομπανίες,αρτίστες του πεζοδρομίου και σαξοφωνίστες..

Θα τάιζα άστεγους,άπορους,ζητιάνους,κολλητούς ,μετανάστες,μόνους και χορτάτους.

Θα φορούσα χειμώνα καλοκάίρι μόνο φορέματα με λουλούδια,λαχούρια,βελούδινα,μετάξια,μακό ,κόκκινα,πράσινα,μαύρα και λευκά και θα έίχα τα μακρυά μαλλιά μου δεμένα σε μια πλεξίδα στο πλάι.

Θα χαμογελούσα το πρωί στον μανάβη μου,θα σκάγα ένα γλυκό φιλί στον παππού, λαχειοπώλη της γωνιάς,θα γέμιζα με κόκκινα τριαντάφυλλα τα βάζα της κουζίνας μου, από την όμορφη ανθοπώλη και θα άνοιγα από  την πίσω πόρτα να ταίσω όλα τα αδέσποτα της γειτονιάς..

Τα βράδια όμως,που Εκέίνος θα ερχόταν σε μένα δεν θα έμπαινα στην κουζίνα μου.

Στη διαπασών  να παίζει την "μπουρνοβαλιά",με τα μαλλιά μου λυμένα ,χορεύοντας μόνο γι αυτόν, μαζί με τους πελάτες.

Εκείνος να με κοιτά με τα γελαστά του μάτια,να με φιλά μπροστά σ όλους  κι όταν  αυτοί  έφευγαν, να με τραβά, να δούμε την  Ακρόπολη και να μας βλέπει μαζί της φεγγάρι......